Zielone pióropusze.
Uwielbiam paprocie odkąd sięgnę pamięcią. Jako dziecko w czasie spacerów po lesie oglądałam, jak są zbudowane, fascynowały mnie te ich skręcone w spirale pączki. Pamiętam “las paproci”, które były wyższe od mojej głowy i robienie w nich tajemniczych tuneli. Kojarzą mi się z lasem mojego dzieciństwa, lasu bez paproci nie potrafię sobie wyobrazić. A Wy? Jaki jest Wasz las?